Dokladnie pie\’c lat temu, 3 sierpnia 2008 r., nie bylo wielkiego rosyjskiego pisarza Aleksandra Solzenicyna. Dzi\’s caly kraj wspomina tego wybitnego publicysty i dzialacza spolecznego. Aleksander Solzenicyn — rosyjski pisarz, publicysta, poeta i dzialacz polityczny, mieszkajacy i pracujacy w ZSRR, Szwajcarii, USA i Rosji. W 1970 roku zostal laureatem nagrody Nobla w dziedzinie literatury. W czasie Ii wojny \’swiatowej, w 1943 i 1945 roku, dowodzil bateria d\’zwieku wywiadu, mial tytul kapitana. W 1945 roku zostal aresztowany i skazany na osiem lat poprawczych oboz\’ow pracy i wieczystej link «antyradziecka agitacje i pr\’obe stworzenia antyradzieckiej organizacji». P\’o\’zniej Solzenicyn byl jednym z najbardziej znanych dysydent\’ow i w ciagu kilku dziesiecioleci — od lat 60-tych do 80-tych lat XX wieku — aktywnie walczyl przeciwko rezimu komunistycznego w Rosji. W 1974 roku, na mocy decyzji biura politycznego KC KPZR, zostal wydalony z ZSRR i pozbawiony obywatelstwa. W 1976 roku zamieszkal w USA, w Vermont, gdzie spedzil prawie 20 lat, pracujac nad epopei «Czerwone kolo». W 1994 roku pisarz z rodzina triumfalnie powr\’ocil do Rosji, po przybyciu do Wladywostoku i po przejechaniu na terenie calego kraju. Po powrocie Solzenicyn zostal laureatem Pa\’nstwowej nagrody. W\’sr\’od jego najwazniejszych dziel — «Jeden dzie\’n z zycia Iwana denisowicza», «Матренин dw\’or», «Archipelag GULAG», «oddzial chorych na raka», «krag pierwszy», восьмитомная epopeja «Czerwone kolo». Aleksandra Solzenicyna Solzenicyn zmarl w 90 roku zycia, w Moskwie w nocy z 3 na 4 sierpnia 2008 roku.