Wieczorem, 10 lipca, az do Wladywostoku закипал od upal\’ow, cze\’s\’c mieszka\’nc\’ow cieszyla sie tw\’orczo\’scia wielkiego barda w cieniu li\’sci Central skweru. To wydarzenia nie bylo ambitne. Ale przyszli wszyscy ci, kt\’orzy lubia i cenia Wysockiego. Prawdziwi milo\’snicy czytali wiersze Wlodzimierza Семеновича i nieruchomo posluchali, co dzieje sie na improwizowanej scenie w Londy\’nskiej skweru znajdujacego sie w poblizu teatru imienia Gorkiego. Najpierw wystapila Walentynki Lawrowa, kierowniczka wydzialu masowego pracy biblioteki im. Czechowa, otwierajac impreze i po przeczytaniu wiersza. — 25 lipca mija trzydzie\’sci trzy lata od dnia \’smierci Wlodzimierza Wysockiego — powiedzial Valentine Lawrowa . — Prezent miastu z okazji \’swieta postanowil sprawi\’c rozdzial Wladywostoku Igor Пушкарев. W lipcu w Nowym skwerze postawia muzyczny pomnik Wlodzimierzowi Wysockiemu za wlasne pieniadze burmistrza. A teraz bym chciala. — nadal Walentynki, przeczytaj wiersz «Je\’sli gdzie\’s w obcym, niespokojnej nocy» Po wystepie Walentyny Laurowych na scene wyszedl Aleksander Бурнаевский z gitara. Muzyk nagral kilka piosenek Wlodzimierza Wysockiego: «Pozegnanie z g\’orami», «Liryczny» i inne. Kolejnym sw\’oj talent zaprezentowal publiczno\’sci lektor Aleksander Никитенко. Wybral wiersz «Bratnie mogily. I nie tylko. — Jest to wiersz, jest \’sci\’sle zwiazane z moim zyciem osobistym — opowiada Aleksander Никитенко, starszy kotwice (budowniczy w magazynie. — M\’oj ojciec przeszedl przez cala wojne, a potem zyl dlugo. Ja go prawie nie pamietam Duzo krewnych zginelo w czasie wojny, kto\’s zginal w obozach koncentracyjnych. Tak ze jest to wiersz, dotyka najglebszych strun duszy. — Kocham Wysockiego — opowiada Walentyna Lawrowa, i chetnie przeczytala wiersz «Je\’sli gdzie\’s w obcym, niespokojnej nocy». W og\’ole moje ulubione «Лирическое», ale dzi\’s wybralam to, wiecej, bardzo przyjemny, bardzo patriotyczne, bardziej zmyslowe, bardziej zyciowe.
Anastazja Jaroszenko